ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Ποιοι εργαζόμενοι δικαιούνται επίδομα γάμου

Τι ίσχυε

Το επίδομα γάμου θεσπίσθηκε για το σύνολο των μισθωτών με την απόφαση 10/1976 του Δευτεροβαθμίου Διοικητικού Διαιτητικού Δικαστηρίου Αθηνών και κυρώθηκε με το άρθρο 16 του Ν.435/1976, έχει θεσμικό και καθολικό χαρακτήρα και καταβάλλεται από τους εργοδότες που ανήκουν στις εργοδοτικές Οργανώσεις που συμβάλλονται στην σύναψη της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.

Όλοι οι έγγαμοι μισθωτοί ανεξαρτήτως φύλου είχαν δικαίωμα λήψης επιδόματος γάμου σε ποσοστό 10% επί του βασικού μισθού όπως αυτός διαμορφώνεται με τα χρόνια προϋπηρεσίας, και χωρίς την ύπαρξη επιπλέον προϋποθέσεων όπως η απόκτηση τέκνων, συνυπολογίζοντας πάντα την ύπαρξη σχετικού όρου λήψης από τις αντίστοιχες συλλογικές συμβάσεις εργασίας (κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές, επιχειρησιακές, ατομικές κ.λπ.) ή την ΕΓΣΣΕ.

Τι ισχύει

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4093/2012,  αναφέρεται με ισχύ για όλους τους εργαζόμενους όλης της χώρας κατώτατο όριο μισθού/ημερομισθίου το νομοθετημένο κατώτατο όριο, στο οποίο δεν προβλέπεται επίδομα γάμου.

Συγκεκριμένα στο Άρθρο 1 Υποπαράγραφος ΙΑ .11 παρ. 2. α. αναφέρει ότι:

Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν. 1876/1990 αντικαθίσταται ως εξής: «Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μη μισθολογικούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Βασικοί μισθοί, βασικά ημερομίσθια, κάθε είδους προσαυξήσεις αυτών και γενικά κάθε άλλος μισθολογικός όρος, ισχύουν μόνο για τους εργαζόμενους που απασχολούνται από εργοδότες των συμβαλλομένων εργοδοτικών οργανώσεων και δεν επιτρέπεται να υπολείπονται του νόμιμου νομοθετημένου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.»

Διευκρινίζεται ότι με την εκάστοτε Ε.Γ.Σ.Σ.Ε καθορίζονται οι ελάχιστοι μη μισθολογικοί όροι εργασίας που ισχύουν για τους εργαζόμενους, ενώ σε ότι αφορά το βασικό μισθό/ημερομίσθιο, τις προσαυξήσεις τους και γενικότερα κάθε άλλο μισθολογικό όρο, έχουν ισχύ μόνο για τους εργαζόμενους που απασχολούνται από εργοδότες των συμβαλλομένων εργοδοτικών Οργανώσεων ΣΕΒ-ΓΣΕΒΕΕ-ΕΣΕΕ-ΣΕΤΕ-ΓΣΕΕ (στην Ε.Γ.Σ.Σ.Ε) και δεν επιτρέπεται να υπολείπονται του νομίμου νομοθετημένου κατώτατου μισθού ή ημερομισθίου.

Συνεπώς από τα παραπάνω προκύπτει, ότι για τους εργοδότες που δεν ανήκουν στις αναφερόμενες εργοδοτικές Οργανώσεις που υπογράφουν την τελευταία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 2014 (με παράταση ισχύος έως 31 Δεκεμβρίου 2015),δεν υπάρχει υποχρέωση καταβολής του επιδόματος γάμου.

Αντίθετα οι  εργοδότες που δεσμεύονται από επιχειρησιακή, κλαδική, ομοιοεπαγγελματική Σ.Σ.Ε  ή ατομική σύμβαση (ως όρος) η οποία προβλέπει επίδομα γάμου οφείλουν στην αναγνώριση και καταβολή του επιδόματος γάμου στο σύνολο του προσωπικού τους χωρίς καμία διάκριση. Για να υπάρχει δέσμευση, πρέπει και ο εργοδότης και ο μισθωτός όπως αναφέρθηκε να είναι μέλη των Οργανώσεων που έχουν συνάψει τις συγκεκριμένες Σ.Σ.Ε.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημανθεί και η περίπτωση που το επίδομα καταβάλλεται σταθερά κάθε έτος ακόμα και αν δεν προβλέπεται η υποχρέωση από κανονιστική διάταξη, αποτελεί σιωπηρό όρο της ατομικής σύμβασης εργασίας και καθίσταται υποχρεωτική η συνέχιση καταβολής του επιδόματος. Ακόμα και στην περίπτωση που έληξε ή καταγγέλθηκε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, και το τρίμηνο της μετενέργειας έχει παρέλθει,  εφόσον συνεχιζόταν η καταβολή του επιδόματος τότε αυτή είναι υποχρεωτική μέχρι να τροποποιηθούν οι όροι της ατομικής σύμβασης εργασίας (με την συναίνεση του εργαζόμενου).

Τέλος, σε κάθε νέα ΣΣΕ που συνάπτεται είναι δυνατό να προβλεφθεί το επίδομα γάμου, καθώς τα μέρη είναι ελεύθερα να συμφωνούν μεταξύ τους οποιουσδήποτε όρους.

Αλέξανδρος Αλεξιάδης

Λογιστής, Μισθολόγος

e-forologia

Διευκρινίσεις περί της δημιουργίας νέων οφειλών ως λόγου απώλειας ρύθμισης των «100 δόσεων»

Σύμφωνα με την ΠΟΛ.1273/30.12.2015, νέες οφειλές βεβαιωμένες μετά την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση των άρθρων 1−17 του Ν.4321/2015 με νόμιμη προθεσμία καταβολής τους μετά τις 15.12.2015, προκειμένου να μην απολεσθεί η ρύθμιση του Ν. 4321/2015, εξοφλούνται ως ακολούθως:

ι) από 16.12.2015 μέχρι 30.06.2016 εντός τριάντα ημερών από την ημερομηνία που καθίστανται ληξιπρόθεσμες.

ιι) από 1.07.2016 μέχρι 31.12.2017 εντός δεκαπέντε ημερών από την ημερομηνία που καθίστανται ληξιπρόθεσμες.

ιιι) από 01.01.2018 εντός της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους.

Από 01.01.2017 μέχρι τις 31.12.2017 η ρύθμιση απόλλυται και σε περίπτωση καθυστέρησης εξόφλησης νέων οφειλών, εάν δεν έχει παρέλθει εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση εξόφλησης.

Σε κάθε περίπτωση, η ρύθμιση του Ν. 4321/2015 δεν απόλλυται, εάν:

α) οι ληξιπρόθεσμες, εκτός ρύθμισης, οφειλές τελούν σε καθεστώς αναστολής είσπραξης,

β) ο οφειλέτης υπαγάγει τις νέες οφειλές του, με αίτησή του εντός της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους, στη ρύθμιση του άρθρου 43 του Ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) και σύμφωνα με τα οριζόμενα σ’ αυτή.

Οφειλέτης με συνολικό ύψος βασικών οφειλών (νέων και εντός ρύθμισης άρθρου 1−17 Ν.4321/2015) άνω των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ, δύναται να υπαγάγει σε ρύθμιση τις νέες οφειλές του, υφιστάμενης της ρύθμισης του Ν.4321/2015, μόνον εφόσον αποδείξει την οικονομική του αδυναμία για την καταβολή αυτών, σύμφωνα με τα στοιχεία της βεβαίωσης. Η σχετική αίτηση υπαγωγής σε ρύθμιση υποβάλλεται με τα στοιχεία που αποδεικνύουν την αδυναμία εξόφλησης των νέων οφειλών πριν την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας καταβολής των οφειλών στην αρμόδια για την επιδίωξη της είσπραξής τους υπηρεσία.

Η ρύθμιση δεν χορηγείται εάν οι συνολικές ετήσιες υποχρεώσεις του οφειλέτη είναι μικρότερες του 30% του συνολικού δηλούμενου εισοδήματός του, όπως αυτό προκύπτει από την ετήσια δήλωση φορολογίας εισοδήματος του τελευταίου εκκαθαρισμένου φορολογικού έτους.

Τα ανωτέρω οριζόμενα ισχύουν αναλογικά και για τη ρύθμιση του άρθρου 51 του Ν. 4305/2014.

Κατά τα λοιπά ισχύουν τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 1−17 Ν. 4321/2015 και στις διατάξεις του άρθρου 51 του Ν. 4305/2014, όπως ισχύουν, και στις κατ’ εξουσιοδότηση εκδοθείσες κανονιστικές αποφάσεις ΠΟΛ.1080/7.4.2015 και ΠΟΛ.1236/7.11.2014, όπως ισχύουν, αντίστοιχα.

Πηγή: http://www.taxheaven.gr © Taxheaven