Ηθική Παρενόχληση (Mobbing) στην Εργασία

 Με τον όρο mobbing (από την αγγλικό ρήμα «mob» που σημαίνει επιτίθεμαι, περικυκλώνω, ενοχλώ) εννοείται η ηθική παρενόχληση εργαζομένων στο χώρο εργασίας τους. Είναι δηλαδή κάθε καταχρηστική συμπεριφορά που εκδηλώνεται με λόγια, πράξεις, γραπτά μηνύματα και μπορεί να ζημιώσει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια ή τη σωματική ή ψυχική ακεραιότητα του ατόμου, να θέσει σε κίνδυνο την εργασία του ή να διαταράξει το εργασιακό κλίμα. Πρόκεται για συστηματική, μεθοδική και συνεχή (τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και για μεγάλο χρονικό διάστημα) άσκηση ψυχολογικής βίας, ηθικής βίας, διαμόρφωση εχθρικού και ταπεινωτικού εργασιακού περιβάλλοντος, για την επιβολή διακριτικής μεταχείρισης και τρομοκρατίας, που προσβάλει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια, τη σωματική και ψυχική ακεραιτότητα του εργαζόμενου και οδηγεί συχνά σε ολοκληρωτική εξάντληση (burn-out) του εργαζόμενου, προκειμένου να εξαναγκαστεί σε παραίτηση. Η ηθική παρενόχληση στο χώρο εργασίας παίρνει τη μορφή ταπεινωτικής συμπεριφοράς, άνισης μεταχείρισης, προσβολών, απομόνωσης, εξώθησης σε σφάλματα, απειλών, άσκησης ψυχολογικής βίας, ανάθεσης υπερβολικού όγκου εργασίας σε συνδυασμό με κακόβουλα σχόλια για την δήθεν ελλιπή απόδοση, τοποθέτησης σε θέση «ψυγείο» χωρίς καθήκοντα και αντικείμενο εργασίας κ.α..

 

Θύμα ηθικής παρενόχλησης μπορεί να πέσει κάθε εργαζόμενος. Το mobbing προκαλείται είτε από τους εργοδότες, είτε και από εργαζόμενους σε βάρος άλλων εργαζομένων. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι εκδήλωσης της ηθικής παρενόχλησης, μεταξύ των οποίων:

α) η κάθετη από προϊστάμενο προς υφιστάμενο (που είναι η πιο συνήθης μορφή). Ο προϊστάμενος χρησιμοποιεί την εξουσία του και επιβάλλεται, οι δε εργαζόμενοι τον ανέχονται από φόβο,

β) η παρενόχληση μεταξύ συναδέλφων, φαινόμενο που μπορεί να οφείλεται σε προσωπικές εμπάθειες, στον ανταγωνισμό κλπ,

γ) η παρενόχληση, αντίστροφα, από υψιστάμενο ή ομάδα υφισταμένων προς προϊστάμενο (η οποία συναντάται σπανίως).

 

Η πρόληψη του φαινομένου, με την επιμόρφωση και ενημέρωση των εργαζομένων και των εργοδοτών, για τους τρόπους αντιμετώπισής του, πρέπει να γίνει κύριο μέλημα όλων των παραγόντων του εργασιακού βίου στην Ελλάδα. Οι επιχειρήσεις, εσωτερικά, πρέπει να δημιουργήσουν διαδικασίες αντιμετώπισής του. Στην πράξη το θύμα συστηματικής ηθικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας πρέπει καταρχήν να προσπαθήσει να αντιδράσει άμεσα και να λάβει ψυχολογική και νομική στήριξη. Το θύμα θα πρέπει, εάν τούτο είναι εφικτό, να αναφερθεί άμεσα στον εργοδότη του (π.χ. Διεύθυνση Προσωπικού), στον ιατρό εργασίας ή την συνδικαλιστική οργάνωση της επιχείρησης στην οποία ανήκει, προκειμένου να λάβει βοήθεια. Επίσης δύναται να αναφέρει το γεγονός στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας ή ακόμη και να προσφύγει στα πολιτικά δικαστήρια, ζητώντας με αγωγή αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης.

 

Περαιτέρω, η παράλειψη του εργοδότη του να λάβει μέτρα κατά της ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησής του ή να την εμποδίσει, μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσει μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του. Επιπλέον ο εργαζόμενος δύναται, υπό προϋποθέσεις, έως ότου ο εργοδότης άρει τις παράνομες προσβολές της ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησής του, να ασκήσει, υπό τους περιορισμούς βέβαια του άρθρου 281 Α.Κ., το δικαίωμα που του παρέχει το άρθρο 325 Α.Κ. ήτοι να ασκήσει το δικαίωμα επίσχεσης εργασίας του, αρνούμενος την εκπλήρωση της δικής του παροχής, απέχοντας από την εργασία του, ώσπου ο εργοδότης να εκπληρώσει την υποχρέωση που τον βαρύνει. Σε περίπτωση που τελικά η ηθική και ψυχολογική παρενόχληση του εργαζόμενου οδηγήσει σε καταγγελία της σύμβασης εργασίας του, η καταγγελία αυτή μπορεί να ελεγχθεί με βάση το άρθρο 281 Α.Κ.. ήτοι να κριθεί εάν είναι άκυρη και καταχρηστική. Τέλος πέρα από τα ανωτέρω δικαιώματά του, που άπτονται ή προέρχονται από το Αστικό Δίκαιο, ο εργαζόμενος -θύμα mobbing δύναται να ζητήσει και την ποινική τιμωρία του θύτη με βάση διατάξεις του Ποινικού Δικαίου (εξύβριση κλπ).

 

Τελευταίως η συνειδητοποίηση των διαστάσεων και των συνεπειών του προβλήματος, σε παγκόσμιο επίπεδο, προκαλεί ολοένα και αυξανόμενη κινητοποίηση ινστιτούτων, ερευνητικών κέντρων, συνδικαλιστικών οργανώσεων για τη μελέτη του φαινομένου και την αντιμετώπισή του. Σε νομοθετικό επίπεδο η ηθική παρενόχληση εμπίπτει στις διατάξεις των νόμων 4443/2016, 4097/2012, 3896/2010, 3769/2009 και 3304/2005, χωρίς, ωστόσο, να υπάρχει ειδικότερη συνολική ρύθμιση για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η Γ.Σ.Σ.Ε. έχει ήδη ζητήσει, στο πλαίσιο συνεδρίου της, ενσωμάτωση διατάξεων σχετικά με το mobbing στην Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.

 

Καθίσται αναγκαίο όσο ποτέ, αφού αναγνωριστεί επισήμως το φαινόμενο, να ληφθούν από το Κράτος και τους παράγοντες του εργασιακού βίου ικανά μέτρα και να θεσπισθούν κανόνες για τον περιορισμό του και την προστασία τόσο των εργαζομένων, όσο και των επιχειρήσεων. Η πρόληψη είναι αυτή που θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της καλπάζουσας, στην Ελλάδα, εξέλιξης του φαινομένου.

Πως μπορώ να δω τα ένσημά μου online. Εθνικό Μητρώο Ασφάλισης

 Πως μπορώ να δω τα ένσημά μου online. Εθνικό Μητρώο Ασφάλισης «Άτλας»

Οι ασφαλισμένοι όλων των Ταμείων ελέγχουν online, όλα τα ένσημα τους

 

Πως μπορώ να δω τα ένσημά μου online

 

Στο Πληροφοριακό Σύστημα «Άτλας» οι ασφαλισμένοι όλων των Ταμείων ελέγχουν online, όλα τα ένσημα τους. Σταδιακά θα ενσωματωθεί ο χρόνος ασφάλισης όλων των Ελλήνων σε όλους τους ΦΚΑ της χώρας.

 

Στην παρούσα φάση έχει ενσωματωθεί ο χρόνος ασφάλισης από το 1994 μέχρι σήμερα για το ΙΚΑ, τον ΟΑΕΕ, το ΕΤΑΑ και από το 1998 έως σήμερα για τον ΟΓΑ. Επίσης έχει ενσωματωθεί περίπου το 70% του χρόνου ασφάλισης από τους 2 μεγαλύτερους τομείς του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ. Συνολικά έχουν ενσωματωθεί 2,8 δισεκατομμύρια ημέρες ασφάλισης.

 

 

Στο επόμενο διάστημα θα ενσωματωθεί η πληροφορία από το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και το ΝΑΤ, καθώς και το διάστημα 1994-1997 για τον ΟΓΑ.

Κάθε ασφαλισμένος έχει τη δυνατότητα να δει και να εκτυπώσει το χρόνο ασφάλισης που έχει τεκμηριώσει

Η πρόσβαση γίνεται με τη χρήση των κωδικών του ΤΑΧΙS της ΓΓΠΣ και απαιτείται η γνώση του ΑΜΚΑ.

 

τα ένσημά μου online

Σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν θυμάται τον ΑΜΚΑ του μπορεί να τον βρει στη σελίδα Έχω ΑΜΚΑ;

ΕΠΙΠΛΕΟΝ

Για το διάστημα από τον Ιανουάριο 2002 μέχρι και σήμερα, δείτε την ιστοσελίδα του πρώην ΙΚΑ ΕΤΑΜ νυν ΕΦΚΑ ΑΤΟΜΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

https://apps.ika.gr/eInsuranceStatement/faces/secureAll/index.xhtml

Κοινός τραπεζικός λογαριασμός. Τι ισχύει αν πεθάνει κάποιος από τους δικαιούχους

Κοινός τραπεζικός λογαριασμός. Τι ισχύει αν πεθάνει κάποιος από τους δικαιούχους

Ποια είναι η τύχη της κατάθεσης σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό σε περίπτωση θανάτου κάποιου από τους δικαιούχους

 

Ερμηνεία της έννοιας και του όρου ότι με τον θάνατο οποιουδήποτε των δικαιούχων κοινού τραπεζικού λογαριασμού, η κατάθεση περιέρχεται αυτοδικαίως στους υπόλοιπους επιζώντες μέχρι του τελευταίου (άρθρο 2 ν. 5638/1932)

 

Άρειος Πάγος
(Τμήμα Α2)
Απόφαση 381/2018

Δεν επιτρέπεται διάθεση της κατάθεσης, με πράξη είτε εν ζωή είτε αιτία θανάτου, οι δε κληρονόμοι του αποβιώσαντος καταθέτη κοινού τραπεζικού λογαριασμού, δεν αποκτούν δικαίωμα στην κατάθεση

Ο επιζών καταθέτης μπορεί να εισπράξει και ολόκληρο το ποσό της κατάθεσης, οπότε οι κληρονόμοι του αποθανόντος θα μπορούν να αξιώσουν απ` αυτόν (και όχι από την τράπεζα) το τμήμα εκείνο της κατάθεσης που αναλογεί στον θανόντα με βάση τις εσωτερικές σχέσεις των καταθετών,

Εάν όμως έχει τεθεί ο όρος του άρθρου 2 Ν. 5638/1932, ότι σε περίπτωση θανάτου ενός από τους καταθέτες, περιέρχεται αυτοδικαίως η κατάθεση και ο απ` αυτή λογαριασμός στους επιζώντες, τότε οι κληρονόμοι του αποθανόντος καταθέτη δεν μπορούν ούτε να αξιώσουν το κατά τις εσωτερικές σχέσεις τμήμα της κατάθεσης, που αναλογούσε στον θανόντα

 

Απόσπασμα της απόφασης

 

 

Κατά το άρθρο 1 παρ.1 και 2 του ν. 5368/1932, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν.δ. 951/1971 και διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 124 περ. Δ στοιχ.α’ του ν.δ. 118/1973: “χρηματική κατάθεσις παρά τραπέζη εις ανοικτόν λογαριασμόν επ’ ονόματι δύο ή πλειοτέρων από κοινού (compte joint account) είναι εν τη εννοία του παρόντος νόμου η περιέχουσα τον όρον ότι του εκ ταύτης λογαριασμού δύναται να κάμνη χρήσιν, εν όλω ή εν μέρει, άνευ συμπράξεως των λοιπών, είτε εις είτε τινές, και πάντες κατ’ ιδίαν οι δικαιούχοι (παρ.1). Η χρηματική κατάθεσις, περί ης η προηγουμένη παράγραφος, επιτρέπεται να ενεργήται και εις κοινόν λογαριασμόν επί προθεσμία ή ταμιευτηρίου υπό προειδοποίησιν (παρ. 2)“.

Από τις διατάξεις αυτές, συνδυαζόμενες προς εκείνες των άρθρων 2 παρ.1 του ν.δ. 17-7/13-8-1923 “περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιριών”, 411, 489, 490, 491, και 493 του Α.Κ. προκύπτει ότι, σε περίπτωση χρηματικής καταθέσεως επ’ ονόματι του ιδίου του καταθέτου και τρίτου ή τρίτων προσώπων σε κοινό λογαριασμό και ανεξαρτήτως του αν τα κατατεθέντα χρήματα ανήκαν σε όλους υπέρ των οποίων έγινε η κατάθεση ή σε μερικούς από αυτούς, παράγεται μεταξύ του καταθέτου και του τρίτου αφ’ ενός και του δέκτου της καταθέσεως νομικού προσώπου αφ’ ετέρου ενεργητική εις ολφόκληρον ενοχή, με αποτέλεσμα η ανάληψη των χρημάτων της καταθέσεως (είτε όλων είτε μέρους αυτών) από ένα εκ των δικαιούχων να γίνεται εξ ιδίου δικαίου και όχι ως αντιπροσώπου των λοιπών, εάν δε αναληφθεί ολόκληρο το ποσό της χρηματικής καταθέσεως από ένα μόνο δικαιούχο επέρχεται απόσβεση της απαιτήσεως εις ολόκληρον έναντι του δέκτου της καταθέσεως και ως προς τον μη αναλαβόντα δικαιούχο, ο οποίος αποκτά πλέον εκ του νόμου απαίτηση έναντι του αναλαβόντος ολόκληρο την κατάθεση, για την καταβολή ποσού αναλόγου προς τον αριθμό των συνδικαιούχων του κοινού λογαριασμού, εκτός εάν από την μεταξύ των εσωτερική σχέση προκύπτει άλλη αναλογία ή δικαίωμα σε ολόκληρο το ποσό της καταθέσεως ή έλλειψη δικαιώματος αναγωγής από τον μη αναλαβόντα.

Περαιτέρω, με τις διατάξεις των άρθρων 2 και 3 του ν. 5638/1932, που διατηρήθηκαν σε ισχύ με το άρθρο 124 περ. Δ εδ. α’ του ν.δ. 118/1973, ορίζεται αντιστοίχως ότι “επί των καταθέσεων τούτων δύναται να τεθεί προσθέτως ο όρος ότι άμα τω θανάτω οιουδήποτε των δικαιούχων, η κατάθεσις και ο εκ ταύτης λογαριασμός περιέρχεται αυτοδικαίως εις τους λοιπούς επιζώντας μέχρι του τελευταίου τούτων. Εν τη περιπτώσει ταύτη η κατάθεσις περιέρχεται εις αυτούς ελευθέρα παντός φόρου κληρονομιάς ή άλλου τέλους. Αντιθέτως, η απαλλαγή αυτή δεν επεκτείνεται επί των κληρονόμων του τελευταίου απομείναντος δικαιούχου.” και ότι “Διάθεσις της καταθέσεως διά πράξεως εν ζωή είτε αιτία θανάτου δεν επιτρέπεται, οι δε κληρονόμοι του τελευτήσαντος είτε εξ αδιαθέτου είτε εκ διαθήκης, συμπεριλαμβανομένων και των αναγκαίων τοιούτων…ουδέν δικαίωμα κέκτηνται επί της καταθέσεως”.

Από τις διατάξεις αυτές, η πρώτη των οποίων αναφέρεται στις εσωτερικές μεταξύ των περισσοτέρων καταθετών σχέσεις, ενώ η δεύτερη ρυθμίζει τις σχέσεις μεταξύ της τραπέζης στην οποία έχει γίνει η κατάθεση και των περισσοτέρων καταθετών, συνδυαζόμενες και προς τις προδιαληφθείσες τοιαύτες, προκύπτει ότι σε περίπτωση θανάτου ενός των καταθετών, δεν χωρεί υποκατάσταση αυτού από τους τυχόν κληρονόμους του έναντι της τραπέζης, κατά της οποίας και δεν μπορούν να στραφούν επικαλούμενοι το κληρονομικό τους δικαίωμα, διότι διαφορετικά θα μεταβαλλόταν το πρόσωπο του καταθέτη χωρίς τη συγκατάθεση της τραπέζης.

Ο επιζών καταθέτης, ως εις ολόκληρον δανειστής έναντι της τραπέζης, μπορεί να εισπράξει και ολόκληρο το ποσόν της καταθέσεως οπότε οι κληρονόμοι του αποθανόντος θα μπορούν να αξιώσουν από αυτόν το τμήμα εκείνο της καταθέσεως που αναλογεί στο δικαιοπάροχό τους με βάση τις εσωτερικές σχέσεις των καταθετών.

Εάν όμως έχει τεθεί ο όρος του άρθρου 2 του ν. 5638/1932, τότε σε περίπτωση θανάτου ενός από τους καταθέτες, περιέρχεται αυτοδικαίως, εξ ιδίου δικαίου, η κατάθεση και ο λογαριασμός εξ αυτής στους επιζώντες, έναντι των οποίων οι κληρονόμοι του αποθανόντος καταθέτη δεν μπορούν να στραφούν και να αξιώσουν το κατά τις εσωτερικές σχέσεις τμήμα της καταθέσεως που αναλογούσε σ’ εκείνον, όπως θα μπορούσαν να πράξουν, αν δεν είχε τεθεί ο ως άνω όρος, του οποίου σε αυτό και μόνο εξαντλείται η νομική ενέργεια. Και αν όμως δεν έχει τεθεί ο άνω όρος, οι κληρονόμοι του αποθανόντος καταθέτη δεν υπεισέρχονται ως προς την κατάθεση στην έναντι της Τραπέζης θέση του κληρονομηθέντος, και επομένως η ανάληψη του ποσού αυτού από τον επιζώντα καταθέτη, και στην περίπτωση που αυτός είναι συγχρόνως και κληρονόμος του αποθανόντος γίνεται έναντι της Τραπέζης ιδίω ονόματι και όχι με την ιδιότητα του κληρονόμου (Α.Π. 1691/2014, 405/2007, 380/2006).

Δείτε την απόφαση του Αρείου Πάγου 381/2018 στο areiospagos.gr 

Αλλάζω συσκευή

Διαθεσιμότητα εναντίον απόλυσης. Οι επιλογές του εργοδότη

 Ο Ν. 3198/1955, όπως τροποποιήθηκε επανειλημμένα και ισχύει, θεσπίζει και οριοθετεί το μέτρο της διαθεσιμότητας ως δικαίωμα του εργοδότη.

Έτσι, σε περίπτωση περιορισμού της οικονομικής δραστηριότητας του εργοδότη (χωρίς ειδικότερο προσδιορισμό), είναι δυνατόν, αντί καταγγελίας, να τεθούν εγγράφως σε διαθεσιμότητα εργαζόμενοι, με μέγιστη διάρκεια 3 μήνες, κατόπιν διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των εργαζόμενων. Κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητας, ο εργαζόμενος λαμβάνει τουλάχιστον το 50% των αποδοχών του. Προκειμένου να τεθεί ο ίδιος εργαζόμενος σε διαθεσιμότητα εκ νέου απαιτείται παρέλευση 3 μηνών, ενώ σε κάθε περίπτωση η εφαρμογή του μέτρου γνωστοποιείται εγκαίρως στην Επιθεώρηση Εργασίας, τον Ε.Φ.Κ.Α. και τον Ο.Α.Ε.Δ.

Παρότι ο νόμος σιωπά ως προς αυτό, είναι ευνόητο ότι δεν είναι επιτρεπτή η θέση σε διαθεσιμότητα του συνόλου του προσωπικού, καθώς κάτι τέτοιο παραπέμπει στην εντελώς διαφορετική κατάσταση της πτώχευσης και της παύσης εργασιών.

Περαιτέρω, το μέτρο της διαθεσιμότητας ως δικαίωμα του εργοδότη υπόκειται στους περιορισμούς της κατάχρησης δικαιώματος (ΑΚ281) και ιδίως στην ανάγκη εφαρμογή κοινωνικών κριτηρίων κατά την επιλογή των μισθωτών προς διαθεσιμότητα, κατ’ αναλογία με τα ισχύοντα στο δίκαιο της απόλυσης. Έτσι, λαμβάνεται υπόψη προεχόντως η αρχαιότητα, η ηλικία, η κοινωνική, οικονομική και οικογενειακή κατάσταση, ώστε να επιλεχθεί ο εργαζόμενος για τον οποίο το μέτρο είναι λιγότερο δυσμενές.

Διαθεσιμότητα και απόλυση:

Ήδη από το γράμμα του νόμου, αλλά σαφέστατα και από τον σκοπό του, προκύπτει ότι η διαθεσιμότητα είναι μια ηπιότερη εναλλακτική έναντι της καταγγελίας για τις δοκιμαζόμενες οικονομικά επιχειρήσεις. Έτσι, κάθε επιχείρηση που αντιμετωπίζει μείωση του κύκλου εργασιών της θα πρέπει να προβεί σε διαθεσιμότητα, ή άλλα ανάλογα μέτρα ηπιότερα της απόλυσης, προτού καταγγείλει τις συμβάσεις με τους εργαζόμενούς της. Εάν δεν το πράξει, θα είναι εξαιρετικά δυσχερές να αποδείξει ότι τήρησε την αρχή του εσχάτου μέσου (Ultima Ratio) και ότι επομένως η απόλυση στην οποία προέβη δεν πάσχει από ακυρότητα ως καταχρηστική (ΑΚ281).

Από την άλλη, δύο επιφυλάξεις πρέπει να προστεθούν στην παραπάνω θέση. Αρχικά, το μέτρο της διαθεσιμότητας είναι εξ ορισμού προσωρινό και άρα μη κατάλληλο για την αντιμετώπιση προβλημάτων μόνιμων, ή έστω διαρκών. Ακόμη, η διαθεσιμότητα απαλλάσει τον εργοδότη από το οικονομικό βάρος της μισθοδοσίας κατά 50% το πολύ. Συνεπώς, εάν υπάρχει εξόχως φλέγον οικονομικό πρόβλημα βιωσιμότητας μιας επιχείρησης, μπορεί κάλλιστα να προβληθεί το επιχείρημα της ανεπάρκειας του μέτρου διαθεσιμότητας και να θεωρηθεί θεμιτή και νόμιμη η απευθείας προσφυγή στο μέτρο της απόλυσης.

Γιάννης Καρούζος

Δικηγόρος, Εργατολόγος

ΑΑΔΕ: Τέλος στους συμψηφισμούς μη ληξιπρόθεσμων οφειλών με επιστροφές ποσών από κατασχέσεις εις χείρας τρίτου

 Με στόχο τον διαρκή εξορθολογισμό των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους φορολογουμένους, η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων επανακαθορίζει τις εξαιρέσεις από τον αυτεπάγγελτο συμψηφισμό χρηματικών απαιτήσεων οφειλετών έναντι του Δημοσίου, με μη ληξιπρόθεσμα χρέη.

Συγκεκριμένα, με απόφαση του Διοικητή της, Γιώργου Πιτσιλή, στις περιπτώσεις οφειλών φορολογουμένου. για τις οποίες έχουν επιβληθεί κατασχέσεις εις χείρας τρίτου (πχ τράπεζες), επιστρέφονται ποσά που έχουν αποδοθεί στην ΑΑΔΕ από τους τρίτους για τις κατασχέσεις αυτές, χωρίς συμψηφισμό με μη ληξιπρόθεσμες οφειλές του φορολογουμένου, εφόσον κατά το χρόνο της απόδοσης η οφειλή για την οποία επιβλήθηκαν οι κατασχέσεις έχει αποσβεστεί.

Για παράδειγμα, ένας φορολογούμενος έχει ληξιπρόθεσμη οφειλή 10.000€ και ταυτόχρονα οφείλει τις υπόλοιπες μη ληξιπρόθεσμες δόσεις του ΕΝΦΙΑ. Έστω ότι για την οφειλή των 10.000 € επιβάλλονται κατασχέσεις εις χείρας τραπεζών και αποδίδονται συνολικά στην ΑΑΔΕ 12.000 ευρώ από τις τράπεζες. Με τη νέα απόφαση, οι 2.000 ευρώ επιστρέφονται στον πολίτη χωρίς να συμψηφίζονται με τις μη ληξιπρόθεσμες δόσεις του ΕΝΦΙΑ.

ΝΕΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΑΠΟ 01.05.2022

 

1. Μισθοί υπαλλήλων

 

2. Ημερομίσθια εργατοτεχνιτών

Το επίδομα προϋπηρεσίας, ανέρχεται σε ποσοστό  10% για κάθε τριετία και μέχρι τρεις τριετίες για τους υπαλλήλους και 5% για κάθε τριετία και μέχρι έξι τριετίες για τους εργατοτεχνίτες.
Οι προσαυξήσεις λόγω προϋπηρεσίας καταβάλλονται, για μεν τους εργατοτεχνίτες μετά τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους, για δε τους υπαλλήλους μετά τη συμπλήρωση του 19ου έτους της ηλικίας τους, για οποιαδήποτε ειδικότητα, σε οποιοδήποτε εργοδότη και ισχύουν μόνο για την υπηρεσία που έχει συμπληρωθεί μέχρι 14/2/2012, και «παγώνει» σε κάθε περίπτωση στα επίπεδα αυτά, μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από 10%, όπως προβλέπεται στο Ν.4046/2012 και στην ΠΥΣ 6/2012.

Το επίδομα γάμου πρέπει να καταβάλλεται από τους εργοδότες που ανήκουν στις εργοδοτικές Οργανώσεις που συμβάλλονται στην σύναψη της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.